ஏக்கம் நுாறு [பகுதி - 24]

ஏக்கம் நுாறு [பகுதி - 24]

இனிக்கின்ற சிவப்பல்வாத் துண்டைப் போன்றே

     இழுக்குதடி தேனுதடு! கவிஞன் என்னுள்

சனிக்கின்ற கற்பனைக்கும் எட்டா வண்ணம்

     தழைக்குதடி உன்னழகு! துயா் மறந்து

தனிக்கின்ற நல்லிரவில் தொடா்ந்து வந்து

     தாக்குதடி இன்கனவு! பூக்கள் தம்மை

நனைக்கின்ற மார்கழிபோல் நாளும் என்னை

     நனைக்கின்ற கவிமழையே! ஏங்கும் நெஞ்சம்! 89

மணக்கின்ற மலரினங்கள் ஒன்றாய்ச் சோ்ந்து

     மாநாடு அமைத்தவளின் அழகைப் பேசும்!

கணக்கின்ற பெருஞ்சுமையைப் பஞ்சாய் மாற்றும்

     கன்னியெழில் சிந்தனைகள்! கோடைச் சூட்டைத்

தணிக்கின்ற இளநீராய்க் குளிர்ந்த சொற்கள்!

     தண்முத்து அணிவகுத்து அமா்ந்த பற்கள்!

திணிக்கின்ற மூட்டையென இதயக் கூட்டைச்

     சோ்கின்ற ஏக்கங்கள் தொடர வேண்டும்! 90

                                         (தொடரும்)