கண்ணன் பதிற்றந்தாதி

கண்ணன் பதிற்றந்தாதி

நலந்தரும் சொல்லின் நயமெலாம் பாட

வலந்தரும் மாமணி வண்ணா! - குலந்தரும்

பூமகள் மின்னெஞ்சா! பூந்தமிழை நீ யென்றன்

நாமலர் மீதமர்ந்து நல்கு!

நல்லவர் தாழ்வதேன்? தீயவர் வாழ்வதேன்?

வல்ல விதியோன் வகுத்ததுவோ? - எல்லாம்

அறிந்தவனே! மண்ணை அளந்தவனே! என்னை

மறந்து விடாதே மனத்து!

மனமெனும் கூடத்துள் மாசகல, அன்பர்

இனமெனும் நற்பேர் எடுக்கத் - தனமிகு

மாமலை வாழும் மணிவண்ணா! போற்றியுனைப்

பாமாலை செய்தேன் பணிந்து!

பணிந்துனைப் போற்றிப் பரவ,என் நெஞ்சுள்

அணிந்துனைப் பாடிநலம் ஆள, - இனி,நான்

மறவா(து)  இருக்கவுனை மாமணி வண்ணா

உறவாய் எனைச்சூழ் உவந்து!

வந்துன் அடியை வணங்கும் அடியார்தம்

முந்தும் வினையை முடிப்பவனே! - செந்தமிழ்ப்

பாட்டில் களிப்பவனே! பாவலன் யான்எழுதும்

ஏட்டில் இருந்தருள்நற் றேன்.

தேனார் பொழில்சூழ் திருவரங்கை ஆண்டொளிர்

வானோர் தலைவா! மணிமார்பா! - நானோர்

பிழையினிச் செய்யாப் பெரும்புலமை எய்த

மழையாய்ப் பொழிகவே மாண்பு!

மாண்புறு சொல்லும், மணமுறு நற்செயலும்,

காணருந் தொண்டும், கனித்தமிழும் - வான்முகில்

வந்தொளிர் வேங்கட மன்னா! எனக்கிவை

தந்தருள் செய்வாய் தழைத்து!

தழைத்துயர் நன்னெறியும் தண்டமிழும் தந்தே

உழைத்துயர்ந் தோங்கவெனைச் செய்வாய்! - நுழையும்

துயரமெலாம் போக்கித் துணையருள் கண்ணா!

மயர்விலா வாழ்வை வழங்கு.

வழங்குமருள் வள்ளலே! வாழ்வை அறியா(து)

அழுந்துமெனை ஆட்கொண்(டு) அணைப்பாய் - முழங்கிடும்

என்மொழி யாவுமினி உன்புகழை! என்னெஞ்சுள்

பொன்னெறி ஈவாய் பொலிந்து.

பொலியும் திருச்சங்கும் பொற்சக் கரமும்

எளியோன் இருகைகள் ஏந்தி - மிளிருமுன்

தாளே சரணென ஆட்பட்டு நிற்கின்ற

நாளே பிறப்பின் நலம்!

கம்பன் இதழ் 15-02-2003