காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 8]
71.
காதல் கதைவரையும் தூரிகை! இன்பமிகு
மோதலை முன்னுரைக்கும் முன்னுரை! - மாதவளே!
பொன்மயில் ஆடும் அசைவுகளைப் பூத்திங்கே
என்னுயிரை ஈர்க்கும் இமை!
72.
அடுக்காய்க் கவிதைகளை அள்ளி அளிக்கும்!
மிடுக்காய் எடுப்பாய் மிளிரும்! - கொடுக்கும்
அகத்துள்ளே பொங்கியெழும் ஆசைகளை! உன்றன்
முகத்துக்(கு) அழகூட்டும் மூக்கு!
73.
சுரக்கும் மதுவூற்று! சொர்க்கத்தின் வாயில்!
விரைந்து கணைதொடுக்கும் வில்கள்! - உருகிடவே
அன்பைப் பொழிகின்ற மேகம்! அழகே!உன்
இன்பத்தேன் ஊறும் இதழ்!
74.
மண்ணில் தவழும் கருமேகம்! மன்னனிவன்
கண்ணில் தவழும் கவியலை! - இன்பெய்தி
மஞ்சம் மணக்கும் பொழுதினிலே என்கைகள்
கொஞ்ச மணக்கும் குழல்!
75.
பொழிலோ? பொழியும் பனியோ? புகழார்
எழிலோ? இறைவாழ் இடமோ? - செழிப்பருளும்
பண்பின் பிறப்பிடமோ? பைங்கொடியே உன்னுடைய
அன்பொளி வீசும் அகம்!
76.
நீராடி நின்றவுனை நேராகக் கண்டதனால்
போராடி நிற்கின்றேன் பூங்குயிலே! - தீராத
தாகத்தைத் தந்து தவிர்த்திடச் செய்யுதடி
மோகத்தை மூட்டுங் கனி!
77.
கொஞ்சும்! மலர்க்கொடியை விஞ்சும்! அதைக்கண்டு
நெஞ்சும் நினைவும் நெகிழ்ந்தாடும்! - தஞ்சமென
உன்னைத் தொடர்ந்துவர ஊட்டும் உணர்ச்சியை!
என்னை இழுக்கும் இடை!
78.
மலைவாழைத் தண்டோ? மெழுகோ? வடித்த
கலையொளிர் தூணோ? கருத்தை - வளைத்துக்
கவரும் வடிவழகே? கண்மணியே! உன்றன்
துவளும் இடையின் தொடை!
79.
படித்தவுடன் நன்றே படியும்!சீர் எண்ணி
முடித்தவுடன் சொற்கள் முகிழ்க்கும்! –
விடிந்தவுடன்
நாளினிக்கும்! எல்லாம் நலிந்ததுவே! மீண்டும்..வா
தாளினிக்கும்! பாக்கள் தழைத்து
80.
படிக்கப் பிடிக்கலையே! பார்ப்போர் மதிக்க
நடிக்கத் தெரியலையே! நங்காய்! – துடிக்கத்
துடிக்க வாடுகிறேன்! நீயின்றிப் பாக்கள்
வடிக்க வருமோ வளம்?
(தொடரும்)
அய்யா...!
RépondreSupprimerகவிதை உங்களுடன்-
ஊஞ்சலாடுது!
எனக்கோ மனம்-
வாடுது!
ஏங்குது...!
அருமைங்க அய்யா..
அதற்கு மேல் வார்த்தை-
பஞ்சம் அய்யா...!
//அடுக்காய்க் கவிதைகளை அள்ளி அளிக்கும்!//காதல் படுத்தும்பாடு.. அருமை.
RépondreSupprimerவணக்கம் ஐயா !
RépondreSupprimerதங்கள் கவிதை வரிகள் ஒவ்வொன்றும் மனதைக் கவர்ந்து செல்கிறது !
மேலும் தொடர என் வாழ்த்துக்கள் .மிக்க நன்றி ஐயா பகிர்வுக்கு .
காதலுக்கும் கவிதைக்கும் இன்னும் மவுசு உண்டு.
RépondreSupprimerஅழகிய கவிதைகள் நெஞ்சோடு நிறைகிறது வாசிக்கையில் வாழ்த்துக்கள் கவிஞரே
RépondreSupprimerஇடையும் இதழும் இமையும் அவளின்
RépondreSupprimerதொடையும் கவியாய்த் தொடுத்தீர்! – கொடையாய்ப்
படைக்கும் கவிநடையில் பாவையர் நெஞ்சம்
உடைந்திடுமே உள்ளம் உழன்று!
--
அடடா பேச்சு வருகுதில்லையே. சொற்கள் தொலைந்துவிட்டதையா உங்கள் சொக்கவைக்கும் சொல்லாடல் கண்டு....
RépondreSupprimerகொஞ்சும் வரி கண்டே நெஞ்சம்
RépondreSupprimerகவி படிக்க தஞ்சம் எனக்கேட்டே கெஞ்சும்.. ஐயா தவறிருந்தால் மன்னிக்கவும் படித்த ஆர்வத்தில் மனம் பிதற்றுகிறது. இப்படியாவது நாங்களும் எழுத கற்றுக்கொள்கிறோம் ஆசானே.