காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 16]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 16]

151.

சில்லென்று காதல் மழைபொழியும்! சிந்தனையை

வெல்லென்(று) அழைத்து விளையாடும்! – கள்ளூறும்

சொல்லொன்று சொல்லும்! உயிர்சொக்கும்! பூங்கணைகள்

கொல்லென்று பாயும் குவிந்து! 

152.

படுத்தால் உடன்படுப்பாள்! பாவையிடம் கேள்வி

தொடுத்தால் பதிலும் கொடுப்பாள்! – எடுத்தால்

தடுப்பாள்! இளமைத் துடிப்பால் பாக்கள்

விடுப்பாள்! அவையென் விருந்து!

153.

பொன்னகை என்னாம்? பொலியும் மணியென்னாம்?

புன்னகை முன்னே! புகழ்தமிழே! – என்னுயிர்க்

கன்னிகை காட்டிடும் கண்ணகைக்(கு) ஈடாக

மின்னகை உண்டோ விளம்பு?

154.

கொடிதவழும்! தையில் குளிர்தவழும்! மாயோன்

அடிதவழும் அன்பர்தம் ஆன்மா! – சுடரும்

குடிதவழும் மாண்பு! குவியழகே! உன்றன்

மடிதவழும் என்றன் மனம்!

155.

மெல்ல நடைநடந்து! வெல்லும் விழிமலர்ந்து!

வெல்லச் சுவைகலந்து விஞ்சுகிறாய்! – சொல்லவே

வல்ல புலமை வளர்ந்து மணக்கிறது!

இல்லை இனியோர் இடர்!

156.

பார்க்காத நாளெல்லாம் பட்டமரம் போலாகும்!

சேர்க்காத பாட்டெல்லாம் சீரிழக்கும்! - பேரெடுத்து

வார்க்காத வாழ்வென்ன? வஞ்சியுடன் என்னெஞ்சம்

கோர்க்காத வாழ்வென்ன கூறு?

157.

வீட்டுக்குள் உன்னினைவு! வேலை புரிகின்ற

காட்டுக்குள் உன்னினைவு! கண்மணியே! – பாட்டெழுதும்

ஏட்டுக்குள் உன்னினைவு! எந்நொடியும் என்னிதயக்

கூட்டுக்குள் உன்னினைவு கூத்து!

158.

நான்என்ன செய்யும் நறுந்தமிழே? உன்மொழிமுன்

தேன்என்ன செய்யும்? திகைகின்றேன்! – கான்வாழும்

மான்என்ன செய்யும்? மயில்என்ன செய்யும்?உயர் 

வான்என்ன செய்யும்? வடிவு!

159.

செல்லக் கவிதை! செழுந்தமிழ் நெஞ்சத்தை

அள்ளும் கவிதை! அளித்தனையே! - மல்லிகையே!

சொல்ல இனிக்கும் சுடர்தமிழ்ச் செம்மையென

உள்ளம் இனிக்கும் உவந்;து!

160.

சித்தத்தில் சிக்கிய சின்னவளே! செந்தமிழே!

மொத்தத்தில் மூழ்கினேன் மோகத்தில்! - வித்தகியே!

இத்திறத்தில் நானிருக்க, என்னாளும் நீயங்குப்

பத்திரமாய்ப் பாடுகிறாய் பாட்டு!

(தொடரும்)

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 15]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 15]

141.

பார்க்கும் திசையில் பறந்து வருபவளே!

கோர்த்த மணியழகு கொண்டவளே! - கூர்விழியே!

வார்த்தெடுத்த பொற்சிலையே வந்துவிடு என்னருகில்!

மார்பணைத்து நிற்பேன் மகிழ்ந்து!

142.

கன்னல் கனிச்சாறே! கம்பன் கவியமுதே!

பின்னல் மலர்க்குழலே! பேரழகே! - என்னுயிரே!

சன்னல் வழியாகச் சாடை புரிந்திட்டால்

இன்னல் வருமோ எனக்கு!

143.

தோளுறுதி! நெஞ்சத் துணிவுறுதி! வன்மைமிகு

ஆலுறுதி போன்றே அகமுறுதி! – காலுறுதி

கையுறுதி எல்லாம் கரைந்ததே, என்னிதயப்

பையுறுதி குன்றுதே பார்த்து!

144.

பாத்திறம் ஊட்டிடும் பாவையே! உன்பார்வை

சூத்திரம் ஊட்டிடும் சூதறியேன்! – கோத்திரம்

சாத்திரம் நான்வெறுத்தேன்! உன்மடி சாய்ந்திடவே

கூத்திடும் நெஞ்சம் குளிர்ந்து!

145.

நடையளந்து செல்லும் நறுந்தமிழ் நங்கை

உடையளந்து வாடுதே என்னுள்ளம்! – கடைக்கண்

படைநடந்து பாய்ச்சுதே அம்புகளை! மார்பு

தடையுடைந்து போனதே தாழ்ந்து!

146.

வண்ணக் கிளியின் இனிய மொழியினிலே

எண்ணம் பதிக்க, எனதுடலில் - சின்ன

இறகுகள் வந்து முளைத்தனவே! சிட்டின்

உறவுகள் மின்னுதே ஊர்ந்து!

147.

பொய்யுருகும் பாடல் புலவர்தம் போக்கென்று

நொய்யுருகிப் பொங்குதல்போல் நோக்காதே? – செய்யவளே!

நெய்யுருகும் தீயினிலே! நின்குளிர் பார்வையில்என்

மெய்யுருகி நிற்கும் மெலிந்து!

148.

பார்க்கும் பொழுதெலாம் பற்றி இழுக்கின்றாய்

யார்க்கும் தெரியாமல் என்னுயிரை! – சேர்த்துனைக்

கோர்க்கும் இளமை கொடுக்கும் நினைவெல்லாம்

வார்க்கும் இனிமை வளர்ந்து!

149.

பா..தரும் பெண்ணே! பனிதரும் மார்கழியே!

பூ..தரும் தேனே! புகழ்நிலவே – மாதவத்

தேவரும் தேவியும் சேரின்பம்! எண்ணுமடி

நீ..வரும் நாளை நினைத்து!

150.

கலையே! கவியே! கமழும் கடலே!

அலையே! அமுதே! அழகே! – சிலையே!

மலையே உடைக்கும் மறவன் எனக்கு 

வலையே விரிக்கும் வரிந்து!

(தொடரும்) 

   

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 14]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 14]

131

திமிரென்று திட்டாதே! தீங்கனிப் பாவாய்! 

தமிழென்று கொண்டாடு! தண்வாய் - உமிழ்நீர்

அமுதென்று நாளும் அருந்திடுவோம்! வாழ்வை

நமதென்று நாட்டுவோம் நன்கு!

132

சித்திரப் பூம்பாவாய்! சிந்தும் சிரிப்பழகை

எத்திறம் கொண்டுநான் ஏத்துவதோ? - முத்தமிழே!

உத்திரம் போன்றஎன் உள்ளம் உடையாமல்

பத்திரம் செய்கவே பார்த்து!

133.

முத்தமிழ்ச் சொற்கள்! மலர்முல்லை பற்கள்!என்

நித்திரை நீக்கும் நிலவுமுகம்! - புத்தமுத

முத்திரை முத்தங்கள் மோகப் பயிர்விளைக்கும்!

சித்திரைப் பெண்ணாய்ச் சிரித்து!

134.

என்னடி செய்தாய்? எந்நொடியும் உன்னினைவே!

கண்ணடி மேவும் சுககனவே! – பொன்னடி!

என்னடி தொட்டதால் ஏறுதடி உச்சிவரை!

உன்னடி ஊட்டும் உணர்வு!

135.

ஏடெடுத்துப் பாட! இனியசொல் என்னிதய

வீடெடுத்து நன்றாய் வினைபுரியும்! - ஈடிலாப்

பீடெடுத்துப் பெண்ணழகில் பின்னிக் கிடந்திட

மூடெடுத்து நிற்கும் முனைந்து!

136

எண்ணத்தில் என்னடீ ஏக்கம்? எடுத்ததை

வண்ணத்தில் தொய்த்து வடிவாக்கு! – மின்னிடும்

கன்னத்தில் நீதந்த கற்கண்டாம் முத்தங்கள்

என்னகத்தில் ஏற்றும் எழில்!

137.

போற்றடி காமன் புரிசெயலை! நீ..இன்ப

ஊற்றடி! என்றன் உயிரடி! – காற்றடி

ஏற்(று)அடி பாடிட ஏறிடும் போதையினால்

ஈற்றடி இல்லை இனித்து!

138

போர்தொடுத்து நிற்குதே பொன்விழிகள்! நெஞ்சே..நீ

தேரெடுத்துச் செல்லாதே! காதலாம் - வேர்செழிக்க

நீரெடுத்து ஊற்று! நெடுந்தமிழாள் உள்மயங்கிச்

சீர்கொடுத்து வாழ்வாள் செழித்து!

139.

குழல்தழுவும் மல்லிகை! கோதை மலர்சேர்

கழல்தழுவும் நற்சிலம்பு! கன்னி – நிழலால்

எழில்தழுவும் பொன்னிலம்! இப்படியும் வாழக்
குழல்தழுவும் கண்ணா கொடு!

140.

நோய்என்ன செய்யும்! நுவன்று தடுக்கின்ற

தாய்என்ன தந்தையென்ன செய்யும்!சொல்? - மாய்க்கின்ற

காய்என்ன செய்யும்! உயிர்சுரக்கும் காதலை

வாய்என்ன செய்யும் வரண்டு

(தொடரும்)

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 13]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 13]

121.

எங்கோ இருந்தே எனதுயிரை ஈர்த்தாளும்

செங்கோட்டி யாழின் சிறப்பிசையே! – செங்கரும்பே!

நுங்கும் குளிரிழக்கும்! நுண்மொழியோ தேன்சுரக்கும்!

இங்கு..நீ சொர்க்கம் எனககு!

122.

தேவி தரிசனம் கிட்டாதா? தேன்கவி

தூவித் தரிசனம் தோன்றாதா? – பாவியென்

ஆவி கடைசேர ஆசைகள் தீராதா?

கூவிக் குலையும் குரல்!

123.

தரிசனம் வேண்டுமடி! தண்டமிழே என்மேல்

கரிசனம் வேண்டுமடி! கண்மணியே! – அரிய

அரி..சனம் வேண்டுமடி ஆழ்ந்துருகி! உன்றன்

வரிமணம் வேண்டுமடி வாழ்வு!

124.

தூக்கம் இலாமல் துவளுதடி! வாழ்விலென்றும்

ஊக்கம் இலாமல் உளறுதடி! – தாக்குமொரு

ஏக்கம் இலாமல் எனதுயிரை ஆட்கொள்ள

ஆக்கம் அளிப்பாய் அனைத்து!

125

அன்பே! அமுதே! அருந்தமிழே! ஈடிலா

இன்பே! எழிலே இசைமழையே! - பொன்னாகும்

பண்பே! பசுமைப் படர்வளமே! உன்பார்வை

தண்பே(று) அளிக்கும் தழைத்து!

126

மாதுரைத்த செய்திகளை மாண்பாக மின்மடல்

தூதுரைத்துப் போனதடி! துன்கடலில் - மீதுரைந்து

நான்கிடக்கும் காட்சிகளை நன்றே உரைப்பதெனில்

வான்கடக்கும் சோகம் வரிந்து!

127.

ஏதென் இனிமை இளயவளே நீயின்றி!

சூதுன் விழிகள்! சுடும்!குளிரும்! – போதைதரும்!

மாதுன் நினைவுகளை மாமழையாய்ப் பெய்கின்ற

தூதேன் விடுத்தாய்த் துணிந்து

128.

பாட்டின்முன் வந்தாடும் பாவையைப் பார்த்திடவே

வீட்டின்முன் வந்தாடும் வேளையிலே! - மீட்டுமிசை

காட்டுமுன் கண்ணழகு! கன்னல் கனியழகு!

வாட்டும்என் னெஞ்சை வளைத்து!

129.

தூதொன்(று) உரைத்துத் துடிதுடிக்கச் செய்தனையே!

வாதொன்(று) உரைத்து வதைக்காதே! – மாதுனைச்

சாதென்(று) உரைத்துத் தமிழ்கொடுத்தான்! சாடுவதேன்

தீதென்(று) உரைத்து தினம்!

130.

நம்மொழி பாடி நடமிடும் பேரழகே!

செம்மொழி பாடிச் செழிப்பூட்டும்! – அம்மாடி

உன்மொழி பாடி உருகுதடி என்னெஞ்சம்!

இன்மொழி பாடி இளைத்து!

(தொடரும்)

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 12]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 12]

111

பாடவா... பாடிக் களித்ததும் சொர்க்கத்தைச்

சூடவா... நெஞ்சம் துடிக்குதடி! – ஆடவா...

தேடவா... தேனிலவை! சின்ன விழிபாதி

மூடவா காதல் மொழிந்து!

112

என்னென்(று) உரைப்பேன்? இளையவள் பேரழகை!

பொன்னென்றும் பூவென்றும் போற்றிடுவேன் - இன்பத்தின்

கண்ணென்று காட்டுவதும் கால்அளவே! அப்பப்பா...

விண்ணென்று செல்லும் விரிந்து!

113

ஒவ்வொரு பாட்டும் உயிரோ(டு) இணைந்துவிடும்!

செவ்விதழ்ச் செல்வியின் சீர்தரும்! – கவ்விய

அவ்விரு கண்களோ ஆழ்கடல் ஒக்குமே!

தவ்விடும் நெஞ்சம் தவித்து!

114

பாடும் குயிலே! நடமாடும் பொன்மயிலே!

வாடும் மனத்தால் வதைகின்றேன்! – பீடுகளைச்

சூடும் சுடர்க்கொடியாள் தூர இருக்கின்றாள்!

ஏடும் எழுத்தும் எதற்கு?

115.

இருவிழி நல்கும்! இதயம் இலகும்!

வரும்வழி நல்கும் வசந்தம்! - பெரும்சீர்

தரும்மொழி நல்கும் தனிச்சுகம்! காதல்

திருமொழி நல்கும் சிறப்பு!

116

எண்ணும் பொழுதெலாம் இன்பம் சுரக்குதடி!

கண்ணும் சொருகிக் கமழுதடி! – பெண்ணழகே

மண்ணும் மணக்கும்! மலர்தாள் நடந்துவரப்

பண்ணும் மணக்கும் படர்ந்து!

117.

மீண்டும் வசந்தம் விளைந்து செழித்ததடி!

தூண்டும் துயரம் தொலைந்ததடி! - ஆண்டிட

வேண்டும் கரும்புவில் வேந்தனடி! என்னவளே!

யாண்டும் இணைந்தே இரு!

118.

காற்றில் கமழ்ந்துவரும் கற்பூர முல்லையே!

ஈற்றில் இனித்துவரும் வெண்பாவே! - ஊற்றமுதே!

ஆற்றில் நிறைந்துவரும் வெள்ளமென ஆசைபெருகும்!

போற்றிப் புனைந்தேன் புகழ்!

119.

பாவலன் பாட்டால் பவனிவரும் வெண்ணிலவு

நாவளம் கேட்டு நடனமிடும்! – கோ..வளம்போல்

பாவளம் பெற்றதும் பண்ணிசை கற்றதும்

மாவள மங்கை மனத்து!

120.

ஒருநாள் நகருமே ஓராண்டாய்! வாழ்வின்

உருநான்! உயிர்நீ! உணர்க! – கரும்பே!

வருநாள் அனைத்தும் வளர்முகம் காட்டு!

திருநாள் ஒளிரும் திரண்டு!

(தொடரும்)

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 11]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 11]

101.

என்றும் மணக்கும் எழிலே! இளையவளே!

இன்றுன் இனிக்கும் மடல்பெற்றேன்! – என்னுயிருள்

நின்று கமழும் நெடும்தமிழ்போல் உன்பார்வை

வென்று கமழும் விரைந்து!

102.

சித்தம் மயங்கச் சிலிர்த்தெழுந்து உள்ளினிக்கப்

புத்தம் புதுவுலகைப் போந்தாளத் - தித்திக்கும்

முத்தக் கடல்மூழ்கி முத்தெடுத்துக் காமனுடன்

யுத்தம் புரிவோம் இணைந்து!

103.

முத்துச் சரமே! முகிழ்த்த மலர்க்காடே!

பித்து கொடுக்கின்ற பேரழகே! – நித்தமும்

நெஞ்சம் பொதிந்தாட நீங்காத இன்பத்துள்

மஞ்சம் பொலிந்தாட வா!

104.

முத்திரை மோதிரம்! மோகத் திருவரசன்

சித்திரை தேர்வலம்! சின்னவளே - முத்தமிழின்

புத்துரை பொன்னலம் போந்து புனையும்..பா

நித்திரை நீக்கும் நிலைத்து!

105

அல்லிக் குளக்கரையில் அன்பாம் அமுதருந்த,

அள்ளி அணைத்(து)அரைக் கண்மூடச் - சொல்லரிய

வெள்ளிக் கிழமை விரைந்துவரும்! ஆசைமனம்

துள்ளிக் குதிக்கும் தொடர்ந்து!

106

ஞாயிற்றுக் கிழமையில் நங்கை தரிசனம்

ஆயிற்(று) எனில்பொங்கும் ஆனந்தம்! - சேயிழையின்

வாயிட்டு வண்ணங்கள் வந்தாட வில்லையெனில்

போயிற்று வீணாய்ப் பொழுது!

107.

எடுத்தெழுதும் பேரழகு! இன்னுதடு நாளும்

கொடுத்தெழுதும் கன்னத்தில் கோலம்! - எடுப்பாய்த்

தொடுத்தெழுதும் முல்லை! தொடர்ந்தெழுத வா..வா

அடுத்தெழுதும் ஆசை அளித்து!

108.

கிர்ரென்(று) அடித்துக் கிளம்பும் தொலைப்பேசி

உர்ரென்(று) உறங்குவதேன் ஓய்ந்தின்று? – சர்ரென்றும்

விர்ரென்றும் நெஞ்சோடு வேல்விழியாள் எண்ணங்கள்

குர்ரென்று குத்தும் குவிந்து!

109

பாட்டினிக்கும்! ஆனால் படம்இங்(கு) இனிக்குதடி!

கூட்டினிக்கும்! கோலம் இனிக்குதடி! - தீட்டுகின்ற

சீட்டினிக்கும்! சீர்பல சேர்ந்தினிக்கும்! உன்மொழியைக்

கேட்டினிக்கும் நெஞ்சம் கிடந்து!

110

திண்டாட வைத்தவளே! தேவி சரண்என்று

மன்றாட வைத்தவளே! மல்லிகையே! - இன்றமிழை

உண்டாட வைத்தவளே! ஊர்வசியே! காதலைக்

கொண்டாட வைத்தவளே! கொஞ்சு!

(தொடரும்)