ஏக்கம் நுாறு [ பகுதி - 6 ]

ஏக்கம் நுாறு [பகுதி - 6]

வரும்பாதை பூத்தாடும்! பறவைக் கூட்டம்

     வசந்தத்தை இசைத்தாடும்! மயில்கள் மின்னும்

அருந்தோகை விரித்தாடும்! வெள்ளை அன்னம்

     அகங்கருத்து மறைந்தோடும்! மரங்கள் யாவும்

பெரும்போதை கொண்டாடும்! பட்டாம் பூச்சி

     பெருமையுடன் பறந்தாடும்! அன்பை அள்ளித்

தருங்கோதை தண்ணழகை உயிர்கள் காணத்

     தவமிருந்து கண்கோடி வரமாய்க் கேட்கும்! 26

பேருந்தில் அவளுடன்  அமா்ந்து கொண்டு

     பேசுவது பேரின்பம்! மெல்லக் காதல்

சீருந்து மலா்க்கொடியை ஏந்திச் செல்லும்!

     சில்லென்றே உடல்கூசும்! உரசும் தோள்கள்!

கூருந்து வேகமென இதயக் சுடு

     குருவிகளின் இறக்கைகளைக் கட்டிப் பாயும்!

காருந்து வான்மேவும்! கோடிப் பூக்கள்

     கமழ்கின்ற கவியுந்து துள்ளும் என்னுள்! 27

வாரணிந்த குவிமார்பு! கவிஞன் என்னைக்

     கூரணிந்து குத்துவதேன்? பெண்மை போற்றும்

சீரணிந்த செழும்பாவை ஊடல் கொண்டு

     சித்திரமாய்ச் சிணுங்குவதேன்?  ஒளிரும் தங்கத்

தேரணிந்த பெருந்தேவி பேசும் சொற்கள்

     தேனணிந்து மயக்குவதேன்? என்றன் வாழ்வு

பேரணிந்து சிறந்தோங்கப் பேணும் பெண்ணே!

     காரணிந்த குழல்மாதே! கண்ணே பாராய்! 28

கை..தொட்ட பொழுதினிலே கவிதை பூக்கும்!

     கண்தொட்ட உன்னழகு கவலை நீக்கும்!

தை..தொட்ட திருநாளாய்த் தழைக்கும்! இன்பத்

     தமிழ்.. தொட்ட சால்புகளை விளைக்கும்! அன்பே!

மை.. தொட்ட மலா்விழிகள் மனத்தைக் கவ்வ

     மையிட்ட மந்திரமோ? என்றன் நெஞ்சப்

பை..தொட்ட பார்வையினை மண்டைக் கூட்டில்

     பத்திரமாய் வைத்துள்ளேன்! உயிரின் சொத்து! 29

பொங்கிவரும் உன்னழகு புலவன் நெஞ்சைப்

     பொடிப்பொடியாய் ஆக்குதடி! வளமை இன்றி

மங்கிவரும் வயற்றோட்டம் உன்கால் பட்டு

     மறுமலா்ச்சி காணுதடி! என்றன் வாழ்வு

தொங்கிவரும்! துவண்டுவரும்! ஏக்கம் கோடி

     தொடா்ந்துவரும்! துாயவளே! காதல் எண்ணம்

தங்கிவரும் பொற்கோயில்! பூந்தேன் ஊற்று!

     தவழ்ந்துவரும் தண்ணிலவும் எனக்கு நீயே! 30

                                      (தொடரும்)