காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 27]

261.

உன்னோ(டு) இருந்தஅவ் ஒவ்வொரு நன்னொடியும்

கண்ணோ(டு) இருந்து கமழுதடி! - வெண்ணிலவே!

பொன்னோ(டு) இருந்தும், பொருளோ(டு) இருந்தும்நீ

என்னோ(டு) இருந்தாய் இனிது!

262.

நேற்றுக்; களித்த நினைவுகளை எண்ணிமனம்

ஆற்றும் அளவின்றி ஏங்குதடி! - சாற்றுஞ்சொல்

ஏற்றும் நரம்பில் இளமை முறுக்குகளை!

காற்றும் கொதிக்கும் கனன்று

263.

மெல்ல உனைத்தொட்டு மெவும் நிலையாவும்

சொல்லச் சுரக்கும் மதவூற்றே! - செல்லமாய்

வெல்ல விளையாடி விளைத்த கவிதைகள்

அள்ளக் குறையா  அமுது!

264.

அல்லும் பகலும் அவளழகு என்னுயிரைக்

கொல்லும்! குவிமலைகள் மோதியெனைத் - தள்ளும்!மீன்

துள்ளும்! விளையாடித் தூண்டிலினைப் போட்டென்னை

அள்ளும்! அமுதை அளித்து!

265.

நாளும் மலர்க்குழலை நாடும் சிறுவண்டே!

கூறும்!நீ பெற்ற குளிர்ச்சியினை! - ஊறும்!தேன்

ஏறும் நெடியால் இசைக்கும்உன் மெல்லிசை

கீறும் மனத்தைக் கிழித்து

266.;

இந்தக் குலத்தில் இளையவள் நீராட

வந்த பொழுது வசந்தமே! - சந்தமுடன்

சிந்துக் கவிதீட்டும்! சின்ன சிறுமீன்கள்!

எந்தம் நிலையை ஏற்று!

267.

புதிய இருமீன்கள் வந்து புகுந்து

பதிய விளையாடப் பார்த்தே - புதுமையாம்

என்றே மயங்கி!இன் காதலை நன்கயல்கள்

நன்றே உரைக்கும் நயந்து!

268.

நித்திரை பேச்சி! நினைவலையோ உன்னித்தில்!

எத்திரை போட்டும் பயனில்லை! – இத்தரையில்  

வித்திடும் எண்ணங்கள் வீறுகொண்(டு) ஆடுதடி!

முத்திடும் ஆசையில் முந்து!

269.

தொற்றிக் கிடக்கும்உன் நெற்றி அழகினில்

முற்றிக் கிடக்கும் முழுக்காதல்! - நற்றவத்தைச்

சுற்றிக் கிடக்கும் அடியார் தொடர்பைப்போல்

பற்றிக் கிடக்கும் பற்று!

270.

வில்லென மின்னும் விழிகாக்கும் பேரழகை

வெல்லென நாளும் விரும்புகிறாய்! - வல்ல

நிறைகொண்(டு) ஒளிர்கின்ற நீள்புருவப் பேரழகை

பிறையென்று சொல்லல் பிழை!

(தொடரும்)