காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 17]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 17]

161.

ஈக்கள் பலவும் எழில்மலர் என்றெண்ணும்!

பூக்கள் பலவும் மனம்புழுங்கும்! – ஆக்கிடும்

பாக்கள் பலவும் படைத்த பயன்மேவும்!

ஏக்கம் பெருக்கும் எழில்

162.

என்னுள் இருக்கிறாய்! உன்னுள் இருக்கிறேன்!

இன்னும் எனையேன் வெறுக்கிறாய்! - கண்களால்

இன்னூல் மொழிகிறாய்! பொன்னூல் புனைகிறேன்!

மண்ணில் மணக்கும்நம் வாழ்வு!

163.

இறவா திருக்க இளைப்பார்! உலகில்

பிறவா திருக்கப் பிடிப்பார்! – மறையே

மறவா திருக்க மதி..தா. அவளின்

உறவோ டிருக்க உதவு!

164.

குறையாத செல்வம் கொடுவென்று கேட்பார்

மறையோதும் மாந்தர் மகிழ்ந்தே! – இறைவா!

நிறைவாக என்னவளை நெஞ்சுள் நிறுத்தி  

உறவாட வைப்பாய் உவந்து!

165.

ஒருபாகம் ஆளும் உமையாள்! மனமாம்

அரும்பாகம் ஆளும் மலராள்! – பெருமை

தரும்பாகம் ஆளும் தளிர்கொடியே! நீ..என்

பெரும்பாகம் ஆளும் பிறப்பு!

166.

காதி நிறத்துள்ளம்! கன்னல் மொழிவெல்லும்!

மோதிக் கயல்துள்ளும்! முத்தொளிரும்! - தூதெனச்

சோதி கவிதைகள் சொல்லும்!உன் பேரழகு

போதி மரமெனப் பூத்து!

167.

சாதி சமயங்கள் சாற்றும் தடைகளை

மோதி மிதித்து முறித்திடுவோம்! – நீதியொளிர்

ஆதித் தமிழ்நெறியில் ஆழ்ந்திடுவோம்! வாழ்வினில்

பாதி.நீ! பாதி...நான்! பாடு!

168.

பந்தாடும் வேளையிலே என்னுயிரைப் பந்தாடிச்

சிந்தாடும் சின்னவளே! சிந்தையை - உந்தியே

தந்தாடும் ஆசைகளைக் கொண்டாடத் தேன்குடமே!

வந்தாடு பக்கம் மகிழ்ந்து!

169.

மலராடும் சோலையில் மஞ்சள் வெயிலில்

நிலவாடும் வண்ண நினைவில் - நிலைமை 

தளராத மார்பில் தலைசாய்ந்து கண்ணே!

உளமார உண்பேன் உனை!

170.

பின்னிய மல்லிகை பேசுதே என்னிடம்!

மின்னிய மெல்லிடை மீட்டுதே! – கண்விசை

பன்னிய கூத்துக்கள் பற்றிப் படருதே!

புண்ணிய காதல் புனைந்து!

(தொடரும்)