காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 22]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 22]

211.

பார்வைக்குள் சிக்கிப் படும்பாடும்! காதலெனும்

போர்வைக்குள் சிக்கிப் புழுங்குவதும்! - நேரிழையாள்

கூர்மை விழியிரண்டால் கொல்வினை கொண்டதுவும்

நேர்மை செயலோ நிலத்து!

212.

அழகின் சிரிப்பே! அமுத சுரப்பே!

ஒழுகும் மதுவே! உயிரே! - பழகப்

பழக இனிக்கும் பழந்தமிழ்ப் பெண்ணே!

எழுதும் கவிக்குள் இரு

213.

பேசாதே என்னிடம் என்றுரைத்துப் பேரிடியை

வீசாதே என்னிடம் கூர்விழியே! - ஏசாதே!

பூசாதே என்னிடம் பொல்லாத் துயரத்தை!

பீசாதே நெஞ்சைப் பிழிந்து!

214.

காலைக் குளிரினில் கன்னியின் முத்தங்கள்!

காளை மனத்தைக் கலக்குதடி - சேலையிலே

சோலை மணக்குதடி! சொக்கி உனைத்தழுவ

வேளை வந்தது வே!

215.

சல்..சல் ஒளிக்கும் சலங்கை ஒலியோசை!

சில்..சில் சிலிர்க்கும் குளிர்காற்று! -நல்லுறவைச்

சொல்.. சொல் சுரக்கும் சுகவூற்று! தூயவளே!

வெல்..வெல் இளமை மிளிர்ந்து!

216.

சிந்தை மயக்கும் சிரிப்பழகி! என்னுயிரைக்

கந்தை எனக்கிழிக்கும் கைக்காரி! - விந்தையோ?

மந்தை விலங்கென என்மனம் போகுதே!

நிந்தை முழுவதும் நீக்கு!

217.

அன்னத்தின் மென்மையும்! அந்தமிழின் சீர்நடையும்!

கன்னத்தின் தேன்சுவையும் காப்பவளே! - என்னவளே!

துன்பத்தின் எல்லையைத் தூளாக்கி, என்கை,கோர்த்(து)

இன்பத்தின் எல்லையை எட்டு!

218.

காவளம் போன்றும்! கனிவளம் போன்றும்!என்

நாவளம் மேவி நலமுறவே! - ஆவலாய்ப்

பாவலன் பாடிடும் பாட்டின் கருசெழிக்க

மாவளம் சூடிடும் மாது!

219.

மறந்துவிடு என்றாள்! இருண்டுவிடும் நெஞ்சம்!

துறந்துவிடு என்றாள்! துயரம் - நிறைய

பிரிந்துவிடு என்றாள் பிறவியேன்? என்னைத்

தெரிந்துவிடு என்றேன் தெளிந்து!

220.

அழுவதேன் அன்பே! அழுதழுது நெஞ்சம்

விழுவதேன் அன்பே! விழிநீர் - ஒழுகி

உழுவதேன் மெய்மை! உறைவதேன் வாழ்வு!

தொழுவதேன் நாமும் தொடர்ந்து!

(தொடரும்)