காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 73]

காதல் ஆயிரம் [பகுதி - 73]

 

721.

உன்குரல் கேட்காமல் உள்ளம் உருகுவதால்  

என்குரல் ஏனோ எழவில்லை! - சின்னவளே 

இன்குரல் மீட்டுக! இன்னலுறும் நெஞ்சத்தின்

துன்குரல் ஓட்டுக தொட்டு! 

722.

தள்ளி அமர்ந்திருந்தேன்! தங்கத் தமிழமுதை

அள்ளி அளித்திட ஆடினேன்! - கள்வனே!

சொல்லிய இன்சொற்கள் போதுமடா! நான்சொக்க

மெல்லிய பண்களை மீட்டு!

723.

சொந்தங்கள் உன்னருகே சூழ்ந்திருக்க என்னாசை

பந்தங்கள் போகும் பணிந்திங்கு! - செந்தேனே!

சந்தங்கள் பாடித் தனித்துனை நான்சுவைக்க

சிந்தனைகள் மேவும் சிலிர்த்து!

724.

எத்தனை நாள்தான் பொறுப்பதுவோ? என்னிதயம்

இத்தனை துன்பங்கள் ஏற்பதுவோ? - பித்தனே!

சித்திரை காயும்வன் கத்திரி சூடாக 

நித்திரை காயும் நினைந்து!

725.

கவிவண்ணம் காணக் கலையெண்ணம் கொண்டு

புவிவண்ணப் பூவழகாய்ப் பூத்தேன்! - நவிலும்

மொழியழகு கேட்டு முளைத்தெழும் ஆசை!

விழியழகு காதல் விருந்து!

726.

என்னடா கோபம்? எழுத மறந்தனையே!

பொன்னடா பூவடா என்மனம்! - புண்ணாக்கி

ஏனடா பார்க்கிறாய்? என்னுள் உனைக்கலந்து

காணடா காதல் களம்!

727.

எடுத்தெழுதும் பாட்டினிலே என்நிலையை நன்றே

தொடுதெழுதி நின்றேன் தொடர்ந்து! - படும்நோய்

தடுத்தெழுத மாட்டாயோ? தண்கவி முத்தம்

கொடுத்தெழுத மாட்டாயோ கூறு?

728.

கன்னெஞ்சம் கொண்டவனே! காதல் வலிகொடுத்து

உன்னெஞ்சம் அங்கே உறங்குவதோ? - என்னென்பேன்;

என்னெஞ்சம் ஏகும் துயரத்தைப்! போதுமடா!

வன்னெஞ்சம் கொண்டவனே வா!

729.

எட்டிக்காய் என்றே நினைத்தாயோ? ஏங்கிடும்

குட்டிக்காய்ப் பேசக்  குமட்டுதோ? - மெட்டெழுதிக்

கட்டும் கவிதையில் மெய்மறந்தேன்! நெஞ்சத்தைச்

சுட்டு..நீ சென்றதேன் சொல்லு!

730.

வெண்பட்டுப் பொற்காடே! வெண்ணிலவே! என்னோடு

பண்தொட்டுப் பாடிப் பறந்ததுமேன்? - தண்டமிழே!

கண்பட்டுப் போனதோ? கண்மணியே! என்னுயிர் 

புண்பட்டுப் போனதே போ!

(தொடரும்)